Thursday 18 October 2007

നന്ദി

സ്വരമഴയുടെ ശ്രുതിമീട്ടി മൌനരാഗങ്ങളില്‍ ഹര്ഷമഴ പെയ്യിച്ചതിനു,പൊട്ടിയ എന്‍റെ മണിവീണകമ്പികളില്‍ സംഗീതത്തിന്‍റെ പാലാഴി തീര്‍ത്തതിനു,നഷ്ട്ടപ്പെടുത്തിയ എന്‍റെ ആലാപനശൈലി തിരിച്ചുതന്നതിനു,മനസ്സില്‍ സ്നേഹത്തിന്‍റെ, ഒരായിരം വര്‍ണ്ണങ്ങളുടെ മഴവില്ല് തീര്‍ത്ത,
എന്‍റെ കല്യാണിക്ക്....

നഷ്ട്ടപ്പെടുത്തിയ മൌനങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മക്ക്

ഓര്‍മ്മയുടെ ഇടവഴിയിലേക്ക് മഞ്ഞില്‍ കുതിര്‍ന്ന ഒരു പൂവ് കൂടി പതിയെ ഊര്‍ന്നിറങ്ങി. പറയാന്‍ കഴിയാത്തതെന്തോ മനസ്സില്‍ നിറച്ചു കൊണ്ട് ജീവിതത്തിലെ ചെറിയ ഇടവേളകളില്‍ സന്തോഷം മാത്രം സമ്മാനിച്ച്‌, ഒടുവില്‍ ഒരുചിരിയില്‍ എല്ലാം ഒതുക്കിക്കൊണ്ട്‌.....

പങ്കുവച്ച സ്വകാര്യതകലെക്കാള്‍ പറയാന്‍ കൊതിച്ച, പറയാന്‍ കഴിയാതെ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിച്ച സത്യങ്ങളായിരുന്നു.