കളകളം പാടിയൊഴുകുന്ന പുഴകലോടും, കാറ്റിനോട് കിന്നാരം ചൊല്ലുന്ന മുളകലോടും, മന്ദമാരുതനില് പുഞ്ചിരി തൂകി നൃത്തം ചെയ്യുന്ന പൂക്കളോടും ഞാനിതാ യാത്രാമൊഴി ചൊല്ലുന്നു. ഇനിയെനിക്ക് ബാക്കിയുള്ളത് ഏതാനും നിമിഷങ്ങള് മാത്രം. ഇവിടെയുള്ളതെല്ലാം ഇനിമുതല് എനിക്കന്ന്യമാണ്. ഇനി ഞാന് വിജനതയിലേക്ക് യാത്രയാകുന്നു. അതെ, വര്ണ്ണങ്ങളുടെ ഈ ലോകത്ത് നിന്നും എനിക്കുമാത്രം അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള അനിവാര്യമായ ഒരു യാത്ര.
എനിക്കനുവടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള സമയം ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നു. വേനല്മഴ പോലെ എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങുകയായിരുന്നില്ലേ, എന്തിനായിരുന്നു. എന്റെ ജീവന്റെ അനിവാര്യതയാവുകയായിരുന്നില്ലേ, എന്തിനായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇപ്പോള്, വിട....എന്നെന്നേക്കുമായി.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment