പ്രാര്‍ത്ഥന …അതൊരു രക്ഷപ്പെടലാണോ ..മനസ്സിന്റെ വിങ്ങലില്‍ നിന്നും ഒളിചോടാനാവാത്ത അവസരങ്ങളില്‍ ഒരു പക്ഷെ രക്ഷപ്പെടലായിരിക്കാം ….മനസ്സില്‍ മുറിപ്പാടുവീണ അന്ന് മുതല്‍ …ആശ്വാസ വാക്കുകളുടെ അഭാവത്തില്‍ സാന്ത്വനം തേടുന്നത് ഈശ്വരനിലാണ് …കുട്ടിക്കാലത്ത് സന്ധ്യാ സമയത്ത് വിളക്കിനു മുന്നിലിരുത്തി അമ്മ ചൊല്ലിതന്നിരുന്ന ഈശ്വര നാമങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും ഒരു നിലവിളക്കിന്റെ ശോഭ മനസ്സില്‍ ചൊരിഞ്ഞിരുന്നു … മനസ്സില്‍ ഒരായിരം ദീപങ്ങള്‍ തെളിയിച്ചു ആരാധിച്ചവള്‍ …പലപ്പോഴും എന്നെ നുള്ളി നോവിച്ചവള്‍ ..ഇപ്പോള്‍ ഒരു മുറിപ്പാട് ബാക്കി വച്ച് അവളും യാത്ര പറഞ്ഞു പിരിയുമ്പോള്‍ അവള്‍ക്കായി തെളിയിച്ച ഈ ദീപങ്ങളുടെ ശോഭ മങ്ങിയോ … അതോ കണ്ണീരില്‍ നനഞ്ഞ ആ തിരികള്‍ കത്താന്‍ മടിക്കുന്നതോ …വിരഹ മഴയില്‍ കുതിര്‍ന്ന ദീപ നാളങ്ങളില്‍ ഇറ്റു നില്‍ക്കുന്ന തുള്ളികളില്‍ പ്രതിഭലിച്ചിരുന്നത് എന്റെ നഷ്ട്ടങ്ങലായിരുന്നു ….. പ്രിയപ്പെട്ടതോരോന്നും കാലം തട്ടിയെടുക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാം നല്ലതിനെന്ന ഗീതാവചനങ്ങളില്‍ ഞാനെന്റെ നഷ്ട്ടങ്ങളെ മൂടി വക്കാറുണ്ട് ….അമ്മ ചൊല്ലിതന്ന നാമങ്ങള്‍ ആ മുറിപ്പാടില്‍ പുരട്ടി ഇനിയും തെളിയാത്ത ആ ദീപനാളങ്ങള്‍ പ്രകാശിക്കുന്നതും കാത്തു പ്രതീക്ഷയുടെ മന്ത്രാക്ഷരങ്ങള്‍ ചൊല്ലുമ്പോഴും ഞാന്‍ ആശ്വസിക്കുന്നു....
“എല്ലാം നല്ലതിന് ”
No comments:
Post a Comment