മറവിയുടെ മാറാല മൂടിയ ചിന്തകള്‍ എന്നില്‍ നിന്നൊളിച്ചു വച്ചതെന്തായിരുന്നു

പറയാന്‍ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിച്ച പറയാതെ ബാക്കി വച്ച മൌന ഗീതങ്ങളുടെ പല്ലവി എന്തായിരുന്നു

പ്രണയവും പരിഭവവും പറഞ്ഞു തീര്‍ത്ത പ്രതീക്ഷകള്‍ എന്തായിരുന്നു

കഴിഞ്ഞു പോയ രാത്രികളില്‍ നിലാ വെളിച്ചത്തില്‍ ഒരു സങ്കീര്‍ത്തനം പോലെ നീ എന്നില്‍ പെയ്തമാര്ന്നതെന്തിനായിരുന്നു

എന്നെ സ്വപ്നം കാണാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചതും മഴയില്‍ കുതിര്‍ന്ന പൂക്കളെ താലോലിക്കാന്‍ ശീലിപ്പിച്ചതും മഞ്ഞു കണങ്ങളിലെ പ്രതിബിംബങ്ങളില്‍ നിന്മുഖം കാണിച്ചു തന്നതും എന്തിനായിരുന്നു

എന്റെ ശീലങ്ങള്‍ നിന്റെ ഇഷ്ട്ടങ്ങാലാവുകയായിരുന്നു ഞാനറിയാതെ

പുഞ്ചിരിപ്പൂക്കളില്‍ നീ അവശേഷിപ്പിച്ചതെന്തായിരുന്നു മറവിയോ മൌനമോ?

നിന്റെ പ്രതീക്ഷ സ്ഫുരിക്കുന്ന കണ്ണുകളില്‍ ഞാന്‍ അജ്നനായിരുന്നു

ഞാന്‍ പ്രണയിച്ചത് നിന്നെയോ അതോ എന്നിലെ പ്രണയത്തെ തന്നെയോ